Zapora wodna w Solinie jest jedna ze sztandarowych atrakcji Bieszczad. Jej ogromne rozmiary i masywność wprawiają w podziw każdego kto ją zobaczy. Wraz z Jeziorem solińskim jest obowiązkowym punktem wycieczek w Bieszczadach.
Pierwszy projekt wykorzystania rzeki San poprzez budowę wodnej zapory opracował profesor Karol Pomianowski z Politechniki Warszawskiej w 1921 roku. Wywiad geologiczno-hydrologiczny przeprowadzono w Dolinie Sanu dopiero w latach 1936–1937,dalsze prace niestety przerwała II wojna światowa. Dopiero 1956 roku przystąpiono do realizacji nowej koncepcji zabudowy doliny Sanu pod kierownictwem inżyniera Bolesława Kozłowskiego. Projekt przewidywał częściowe wykorzystanie wykonanych już obiektów. Podniesiono piętrzenie wody wskutek czego wzrosła pojemność zbiornika do 10,9 mln m³, a moc elektrowni do 8,3 MW. Budowa rozpoczęła się w 1960 roku. Podczas napełniania zbiornika, zatopione zostały wsie Solina, Horodek, Chrewt, Teleśnica Sanna, Sokole i znaczna część Wołkowi. Rozruch pierwszej turbiny odbył się w 1968 wtedy tez oddano zaporę do eksploatacji. Zaporę budowano blisko 9 lat. Przy konstrukcji pracowało ponad 2 tysiące robotników.
Zapora w Solinie ma 82 metry wysokości. Długość 664 metry. Zbiornik wodny o pojemności 500 000 000 m³ zajmuje powierzchnię 2200 ha. waży ponad 2 mln. ton, zużyto na nią 760 tys. metrów sześć. Betonu. Długość linii brzegowej jeziora solińskiego wynosi 166 km. Zaporę oparto o dwa szczyty Jawor i Plasza. Elektrownia wodna w Solinie jest elektrownią szczytowo-pompową z 4 turbozespołami typu Francisa o mocy zainstalowanej po modernizacji 200 MW i produkcji rocznej 112 GWh (2 turbiny rewersyjne pompujące wodę z Jeziora Myczkowskiego do Solińskiego). Aby uzyskać pełną moc elektrowni w Solinie potrzebny jest przepływ ok. 400 m³/s. Roczny średni przepływ Sanu w przekroju zapory to ok. 19.4 m³/s, stanowi to około 5% zainstalowanej mocy. Pojemność zbiornika w Myczkowcach pozwala na pracę elektrowni Solina z pełną mocą w ciągu 5–6 godzin. Obecnie dla chcących zobaczyć zaporę od środka organizowane są wycieczki. Z roku na rok chcących zobaczyć zaporę od środka jest coraz więcej. Średnio co roku odwiedza jej wnętrza 30 tysięcy turystów. Na trasie zwiedzania elektrowni znajduje się hala produkcyjna z maszynami i turbinami która prowadzi do podziemnych tuneli, można nimi zejść 5 metrów poniżej poziomu dna zbiornika wody. Temperatura w tunelach wynosi 7 stopni C. Zapora w Solinie stała się jedną z głównych atrakcji wielu turystów przyjeżdżających w Bieszczady. Wiele osób spaceruje po niej w ciepłe dni i podziwia wspaniałe widoki z obydwu stron. Jeśli masz zarezerwowany nocleg w tym regionie, to warto sprawdzić najlepsze atrakcje wodne w okolicy. Opisaliśmy je wszystkie w tym artykule https://clickweek.pl/atrakcje/na-wodzie/atrakcje-wodne-nad-jeziorem-solinskim/.